Ποδοσφαιρικές ιστορίες: Οι κρυφοί ήρωες του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Αγγλίας

Στην Αγγλία -και όχι μόνο, αλλά κυρίως εκεί- δεν χρειάζεται να έχεις εντρυφήσει ιδιαίτερα ή να διαθέτεις μνήμη ελέφαντα, για να σου λέει κάποιος «Παγκόσμιο Κύπελλο 1966» ή και σκέτη τη χρονιά και να σκέφτεσαι κατευθείαν την εθνική ομάδα της χώρας και τη σπουδαιότερη επιτυχία στην ιστορία της.

Ένα μεγάλο τρόπαιο έχουν οι Βρετανοί και είναι αυτό, στο σπίτι τους, μισό αιώνα, πλέον και έξι χρόνια πριν. Από τότε προσπαθούν να ξορκίσουν την κατάρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

 Σκεφτείτε τώρα ξανά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966. Και ξεχάστε την Αγγλία. Ξεχάστε αυτή την κολοσσιαία, συναρπαστική, συγκλονιστική πορεία. Αφήστε στην άκρη την εμβληματική εικόνα του Μπόμπι Μουρ να κρατά ψηλά το τρόπαιο του Ζιλ Ριμέ. Διότι σε εκείνη την επική διοργάνωση εκτυλίχθηκε μία ακόμα ιστορία βγαλμένη από τα πιο τρελά όνειρα.

Είναι η ιστορία μιας απίθανης ομάδας, που ξεπέρασε τις εντάσεις του Ψυχρού Πολέμου -και τη βρετανική κυβέρνηση- έστειλε μια τεράστια ποδοσφαιρική δύναμη σπίτι της, στη μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών και κέρδισε τις καρδιές των οπαδών της Μίντλεσμπρο.

Κάντε μια υπόκλιση στη Βόρεια Κορέα. Ναι. Στην πατρίδα του Κιμ Γιονγκ Ουν.

Το λέμε συχνά για αθλητικά γεγονότα, αλλά το έπος της Βόρειας Κορέας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 είναι πραγματικά σενάριο από ταινία. Αρχικά, ας εξετάσουμε τα γύρω-γύρω, πριν πάμε στα αγωνιστικά.

Μόλις μία δεκαετία νωρίτερα, ο πόλεμος της Κορέας είχε φτάσει στο τέλος του. Ένας τρομερά βίαιος πόλεμος, που αποτέλεσε σημείο ανάφλεξης στον ευρύτερο Ψυχρό Πόλεμο, με τη Βόρεια Κορέα να υποστηρίζεται από τους Σοβιετικούς και τη Νότια Κορέα από τη Δύση.
Οι εντάσεις γύρω από τη δικτατορία στη Βόρεια Κορέα ήταν ακόμα υψηλές, και όταν η εθνική ομάδα της χώρας έκανε την έκπληξη, παίρνοντας την πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας, η βρετανική κυβέρνηση ξαφνικά είχε μια διπλωματική κρίση στα χέρια της. Μια… βόμβα αν θέλετε.

Το να δεχθούν οι Άγγλοι στα εδάφη τους την ομάδα ενός έθνους, που δεν θεωρούσαν καν νόμιμο, προκάλεσε συζητήσεις επί συζητήσεων και σφοδρές αντιδράσεις. Το υπουργείο Εξωτερικών, μάλιστα, σκέφτηκε ακόμη και να αρνηθεί να χορηγήσει βίζα στους Βορειοκορεάτες, προκειμένου να λύσει το πρόβλημα, αποφεύγοντας έτσι τις τριβές με τις ΗΠΑ ή τη Νότια Κορέα, παρότι καμία εκ των δύο δεν βρισκόταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Αλλά οι Άγγλοι αντιμετώπισαν και μόνο στη σκέψη την άμεση αντίδραση από τις δυνάμεις του ποδοσφαίρου. «Αν το κάνουμε αυτό, οι συνέπειες μπορεί να είναι πολύ σοβαρές», ανέφερε ένα εσωτερικό σημείωμα του υπουργείου Εξωτερικών. «Η FIFA έχει ξεκαθαρίσει στην FA ότι εάν, σε οποιαδήποτε ομάδα, που έχει κερδίσει την πρόκριση, αρνηθεί τη βίζα, τότε η διοργάνωση θα γίνει αλλού».
Οι βρετανικές αρχές αποδέχθηκαν, λοιπόν, απρόθυμα ότι δεν υπήρχε τρόπος να σταματήσει η είσοδος της Βόρειας Κορέας χωρίς να κατηγορηθούν ότι «βρωμίζουν» το ποδόσφαιρο με την πολιτική. Σκέφτηκαν, όμως και τη θετική πλευρά: Οι Βορειοκορεάτες δεν θα προχωρούσαν πολύ, σωστά; Όπως έγραψε μία εφημερίδα, «εκτός και αν οι Κορεάτες αποδειχθούν ταχυδακτυλουργοί, με κάποιο απροσδόκητο τέχνασμα, όπως το τρέξιμο με την μπάλα κολλημένη στον λαιμό τους, φαίνεται ότι η Ιταλία και οι Σοβιετικοί θα πάνε παρακάτω».

Αυτοί ήταν οι δύο τρομεροί αντίπαλοι της Βόρειας Κορέας στον 4ο όμιλο. Η άλλη ομάδα ήταν η Χιλή. Προτού, ωστόσο, κυλήσει η μπάλα στο χορτάρι, έπρεπε να φτάσουν οι παίκτες της Βόρειας Κορέας στον προορισμό τους -το Μίντλεσμπρο. Εκεί συνέβησαν εκπληκτικά πράγματα.
Στο τρένο από το Λονδίνο, η ομάδα κατέπληξε και διασκέδασε τους επιβάτες, ξεσπώντας σε πατριωτικά τραγούδια. Ο ενθουσιασμός των Άγγλων, ωστόσο, για τους τόσο διαφορετικούς Ασιάτες, χάθηκε σταδιακά και στη θέση του εμφανίστηκε η κούραση, ενώ άρχισε και το γλωσσικό εμπόδιο να κάνει τα πράγματα μάλλον δύσκολα.

Αλλά ο πάγος έσπασε όταν ο δήμαρχος του Μίντλεσμπρο δέχτηκε το δώρο της ομάδας -μια κεντημένη εικόνα ενός πουλιού- και οι παίκτες εγκαταστάθηκαν στο προπονητικό κέντρο, κοντά σε ένα χημικό εργοστάσιο. Οι ευγενικοί τρόποι και το εξαιρετικό χιούμορ των Βορειοκορεατών, για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι ήταν ντυμένοι στα κόκκινα, όπως η Μίντλεσμπρο, τους έκαναν γρήγορα αγαπητούς στους ντόπιους. Τους λάτρεψαν για την ακρίβεια! Και δεν άλλαξε αυτό ακόμη και όταν ηττήθηκαν στον πρώτο αγώνα των ομίλων από τη Σοβιετική Ένωση. Οι κομμουνιστές σύντροφοί τους, τους κέρδισαν άνετα , 3-0, στο ”Ayresome Park” του Μίντλεσμπρο. Λίγες μέρες μετά, ωστόσο, η Βόρεια Κορέα θα έδειχνε στον κόσμο μια γεύση από τη λάμψη, που θα ακολουθούσε.

Το ισόπαλο 1-1 με τη Χιλή σόκαρε τους Άγγλους. Αυτό δεν έπρεπε να συμβεί, αλλά, σε αντίθεση με την κυβέρνηση, προκάλεσε έξαρση στον τοπικό ενθουσιασμό για τα χαρισματικά αουτσάιντερ. Όπως το έθεσε ένας δημοσιογράφος των Times, με τον τυπικό τόνο της εποχής, «σπάνια οι οπαδοί βάζουν μια άλλη ομάδα στην καρδιά τους, όπως έχουν κάνει οι οπαδοί της Μίντλεσμπρο με τους ιδιότροπους Ανατολίτες».

Και μετά ήρθε το παιχνίδι με την Ιταλία. Όπως θυμήθηκε αργότερα ένας ντόπιος οπαδός της Μίντλεσμπρο, «όλοι είχαν πάει να δουν την τεράστια Ιταλία. Αλλά ήρθαν τα πάνω-κάτω».

Ένας από τους βασικούς Ιταλούς παίκτες, ο αρχηγός της ομάδας, Τζάκομο Μπουλγαρέλι, έκανε ένα τόσο σκληρό τάκλιν, που τραυματίστηκε ο ίδιος και αναγκάστηκε να φύγει από το γήπεδο. Εκείνες τις μέρες οι αλλαγές δεν επιτρέπονταν, έτσι η Ιταλία βρέθηκε με παίκτη λιγότερο στον αγωνιστικό χώρο. Και μετά ήρθε το εμβληματικό, πλέον, γκολ του Βορειοκορεάτη Πακ Ντου-ικ στο 42′. Ένα «θανατηφόρο» χτύπημα από αυτούς τους Δαβίδ εναντίον του Ευρωπαίου Γολιάθ. Σύμφωνα με τα σοκαριστικά λόγια ενός δημοσιογράφου, «ο Πακ Ντου-ικ πυροδότησε χθες το βράδυ μία από τις μεγαλύτερες ”εκρήξεις” στο ποδόσφαιρο. Πέτυχε το γκολ, που έδιωξε τους Ιταλούς από το Μουντιάλ, έστειλε τη Βόρεια Κορέα στα προημιτελικά και προκάλεσε σε μια νύχτα φρενίτιδας στο Μίντλεσμπρο»!

Πράγματι, στέλνοντας την ταπεινωμένη Ιταλία πίσω στην πατρίδα της ντροπιασμένη, οι Βορειοκορεάτες έγιναν πρωταθλητές του Μίντλεσμπρο. Χιλιάδες ντόπιοι βγήκαν στους δρόμους, για να πανηγυρίσουν, σαν να κέρδισε η Αγγλία! Το ακόμη πιο απίστευτο είναι πως αρκετοί εξ αυτών διένυσαν τα 175 χιλιόμετρα από το δυτικό άκρο του Νησιού στο ανατολικό, για να παρακολουθήσουν τους συμπαθέστατους Ασιάτες να παίζουν με την Πορτογαλία στο «Γκούντισον Παρκ» του Λίβερπουλ, στον προημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου!

Η Βόρεια Κορέα και τότε θα σόκαρε τον κόσμο, αλλά μέχρι το 25′. Προηγήθηκε 3-0 και όλοι πίστεψαν πως θα έστελναν και τους Πορτογάλους σπίτι τους, αλλά ο σπουδαίος Εουσέμπιο το πήρε προσωπικά, πέτυχε τέσσερα γκολ, άλλο ένα πρόσθεσε ο Χοσέ Αουγκούστο και οι Ίβηρες πήραν το «εισιτήριο» για τα ημιτελικά (5-3). Το απίθανο όνειρο της Βόρειας Κορέας είχε τελειώσει. Ωστόσο, η εμφάνισή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του ’66 εξακολουθεί να είναι θρύλος και η νίκη επί της Ιταλίας λογίζεται ως μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών στο άθλημα.

Ο ίδιος ο Πακ Ντου-ικ ένιωσε ότι η σημασία εκείνης της στιγμής ξεπέρασε κατά πολύ τη νίκη αυτή καθαυτή κόντρα στην Ιταλία. «Όταν πέτυχα αυτό το γκολ, οι άνθρωποι του Μίντλεσμπρο μάς έβαλαν στην καρδιά τους», είπε. «Έμαθα τότε ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να βελτιώσει τις διπλωματικές σχέσεις και να προωθήσει την ειρήνη».

Το 2002, οι ήρωες της Βόρειας Κορέας του 1966 επέστρεψαν στο Μίντλεσμπρο και στον τόπο της περίφημης νίκης τους εναντίον της Ιταλίας. Το διάσημο γήπεδο ”Ayresome Park” είχε κατεδαφιστεί αρκετά χρόνια πριν. Τους υποδέχθηκαν σαν πρωταθλητές.

Κυρίως, τους υποδέχθηκαν σαν φίλους.

Πηγή: PhoenixAnalytica