Οι ανθρώπινες αξίες, πίσω από τα μετάλλια

Οταν όλα τα βλέμματα της παγκόσμιας κοινότητας ήταν στραμμένα στην Ιαπωνία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες (23/07-08/08), μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ανθρωπότητας εμφανίστηκαν μέσω του αθλητικού θεάτρου, αποδεικνύοντας τελικά ότι οι πολίτες της Γης, είμαστε πιο δυνατοί, όταν είμαστε ενωμένοι.

    Μία από τις πλέον χαρακτηριστικές «φιγούρες» της κορυφαίας διοργάνωσης, είναι πέραν πάσης αμφιβολίας, ο Κάρλο Πααλάμ. Ο νεαρός πυγμάχος, ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στην αρένα «Kokugikan» και λίγο μετά την παραλαβή, κοιτούσε επίμονα το αργυρό μετάλλιο του. Ο Πααλάμ, έγινε ο πρώτος άνθρωπος, ο οποίος εκπροσωπούσε τις Φιλιππίνες και διεκδίκησε ένα Ολυμπιακό μετάλλιο σε οποιοδήποτε άθλημα, τα τελευταία 25 χρόνια. Αλλά αυτό το μετάλλιο είναι πολύ σημαντικότερο από την διάκριση.

    «Το ασημένιο μετάλλιο συμβολίζει αυτό που έζησα. Γιατί όταν ήμουν νεαρό αγόρι, ήμουν ένα σκουπίδι και μάζευα σκουπίδια. Γνωρίζω ότι αυτό το μετάλλιο είναι κατασκευασμένο από ανακυκλωμένα υλικά και μπορώ να ταυτιστώ με αυτό, γιατί είναι επίσης φτιαγμένο από απόβλητα και σκουπίδια», σχολίασε με νόημα ο Πααλάμ, στέλνοντας ένα ξεχωριστό μήνυμα στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη. Αλλωστε, η ιδιαίτερα προσωπική ιστορία του νεαρού Φιλιππινέζου, είναι αυτή που εφιστά την προσοχή για τον τομέα της βιωσιμότητας, που ήταν μια πολύ σημαντική παράμετρος για τους διοργανωτές του Τόκιο 2020.

    Τα βάθρα απονομής, κατασκευάσθηκαν από ανακυκλωμένο πλαστικό, η Ολυμπιακή Δάδα από αλουμίνιο που ανακυκλώθηκε από υλικά προερχόμενα από την προσωρινή στέγαση που χρησιμοποιήθηκε μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία, και τα περίφημα κρεβάτια από χαρτόνι στο Ολυμπιακό Χωριό των αθλητών δεν κατασκευάσθηκαν έτσι, για να αποτρέψουν τους αθλητές να τα χρησιμοποιούν για... πονηρούς σκοπούς, αλλά λόγω της βιωσιμότητας και της ανθεκτικότητάς τους.

    Και τα μετάλλια, όπως αυτό που παρέλαβε ο Πααλάμ, προήλθαν από ένα κοινό έργο που περιελάμβανε Ιάπωνες πολίτες που δώρισαν παλιές ηλεκτρονικές συσκευές, όπως κινητά τηλέφωνα, που λιώθηκαν, έτσι ώστε, τα χρυσά, αργυρά και χάλκινα στοιχεία που εξήχθησαν, να δημιουργήσουν τα 5.000 Ολυμπιακά μετάλλια. Το Tokyo 2020 Medal Project, συγκέντρωσε 78.985 τόνους ηλεκτρονικών συσκευών, συμπεριλαμβανομένων 6.21 εκατομμυρίων κινητών τηλεφώνων από όλη την Ιαπωνία, και έδωσε επίσης στους Ιάπωνες μια αίσθηση συμμετοχής κάνοντας κάτι καλό, όλοι μαζί.

    Την ίδια ώρα, η πιο επιτυχημένη γυναίκα Ολυμπιονίκης ιστιοπλόος, συνεχίζει να χρησιμοποιεί την πλατφόρμα της για να ενθαρρύνει την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Η Βρετανή, Χάνα Μιλς πρόσθεσε το χρυσό του Τόκιο στην κατηγορία 470, μαζί με την συμπατριώτισσα της, Αϊλιντ ΜακΙντάϊρ, στην συλλογή της από ένα χρυσό κι ένα αργυρό μετάλλιο από το Ρίο, το 2016 και το Λονδίνο, 2012. Ομως η υπεράσπιση της υγείας των ωκεανών, είναι εξίσου σημαντική για αυτήν.

    Η Μιλς, δημιούργησε την πλατφόρμα Big Plastic Pledge, με στόχο να δράσει και να ενώσει τον αθλητικό κόσμο για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του πλαστικού μιας χρήσης, μια πρωτοβουλία που υποστηρίζεται από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ). Η Βρετανή ιστιοπλόος, συμμετείχε επίσης σε μια πρωτοβουλία για τους Αγώνες της Βρετανικής Ιστιοπλοΐας στο Τόκιο 2020, Challenge 6000, η ​​οποία ενθάρρυνε την ιστιοπλοϊκή κοινότητα -και όχι μόνο- να απομακρύνει 6.000 κομμάτια απορριμμάτων από τη θάλασσα μεταξύ της τελετής έναρξης στις 23 Ιουλίου και της τελετής λήξης στις 8 Αυγούστου. Η καταγραφή των αποριμμάτων που βρέθηκαν σε μια εφαρμογή παρακολούθησης, βοηθά στην υποστήριξη της επιστημονικής έρευνας και ενημερώνει για λύσεις που βασίζονται σε δεδομένα.

    Μία άλλη σημαντική παράμετρος που αναδείχθηκε μέσα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι η ψυχική υγεία. Η ευαισθητοποίηση για το συγκεκριμένο θέμα, αυξήθηκε κατακόρυφα, όταν η Αμερικανίδα κορυφαία γυμνάστρια της σύγχρονης εποχής, Σιμόν Μπάϊλς, αποχώρησε από πέντε αγωνίσματα, επικαλούμενη σύγχυση στην συγκέντρωση. Και όταν η βραχύσωμη Ολυμπιονίκης από το Τέξας, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην δοκό ισορροπίας, γνώρισε την αποθέωση, αφού τις προηγούμενες ημέρες είχε δεχθεί ένα απίστευτα ισχυρό κύμα συμπαράστασης και κατανόησης από γνωστούς και αγνώστους. 

    Οπως η διάσημη ηθοποιός, Λίλι Κόλινς, η οποία έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Έχετε πραγματικά παραδείγματα δύναμης και φωτός που δεν συγκρίνονται. Σας ευχαριστούμε που μας ενθαρρύνετε να ακούσουμε τον εαυτό μας και να εμπιστευτούμε το πώς νιώθουμε, σωματικά και συναισθηματικά. Ανοίγετε το δρόμο για ανάπτυξη και αποδοχή».

    Στο ίδιο «μήκος κύματος», τοποθετήθηκε και η Ελβετοαμερικανίδα πρωταθλήτρια του BMX, Νικίτα Ντουκαρόζ, η οποία κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο και χρησιμοποίησε επίσης την πλατφόρμα της, προκειμένου να εκφρασθεί ανοιχτά για τις προκλήσεις της ψυχικής της υγείας, οι οποίες περιλαμβάνουν το άγχος που κυριεύει τους ανθρώπους και τους αθλητές. Ως έφηβη, η 25χρονη Ντουκαρόζ, δεν μπορούσε να φύγει από το σπίτι, ακόμη και για να πάει στο σχολείο, ενώ μέχρι και σήμερα αντιμετωπίζει το ζήτημα της αγχώδους διαταρραχής. Μιλώντας όμως γι΄ αυτό, υποστηρίζει πως την βοηθά. Οπότε πιστεύει, ότι θα μπορούσε να βοηθήσει και άλλους.

    Για τον σκοπό αυτό, δημιούργησε ένα Instagram Project που ονομάζεται m1ndtricks με τον φίλο της, Πάτρικ Κέλι, σε μια προσπάθεια να διορθώσει την έλλειψη συνομιλίας σχετικά με την ψυχική υγεία στον κόσμο των αθλητικών δράσεων. Μέσα από δημοσιεύσεις και προσωπικές ιστορίες στη νέα τους σελίδα στο Instagram, ελπίζουν να φτάσουν σε όσους έχουν ανάγκη και να εμπνεύσουν περισσότερο τους ανθρώπους για να μιλήσουν και να μειώσουν το στίγμα.
    Σε έναν κόσμο που έχει συγκλονισθεί από την υποχρεωτική φυσική απόσταση επί σειρά μηνών, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, αυτές οι ανθρώπινες ιστορίες που έγιναν γνωστές μέσα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, επιβεβαιώνουν πως οι άνθρωποι είναι ισχυρότεροι όταν ενώνονται.

ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ